شاعران ساوجی

عمران معماریان

چه صفایی گرفته ایوانم

از نجف آمده است بارانم

همه افتخار من این است

پیش مرگ جناب سلطانم

پیش من از بهشت دم نزنی

چون نجف شد بهشت رضوانم

تو از ایمان من چه می‌پرسی

به خدا که علی است ایمانم

یا علی جان اگر تو انسانی

شرم دارم بگویم انسانم

میشوم از مقربینت با

یاعلی گفتن فراوانم

بهترین شاعر و ادیبم چون

مدح تو گفته ام علی جانم

نشنیده است در جهان شخصی

از دهانت،" که من نمیدانم"

کفرمحض است اگر بگویم من

که علی را خدا نمی دانم

قلب هر کس نمیشود باشد

جایگاه محبتت جانم

چه شود. سینه ام شود چاه و

غم تو تا همیشه مهمانم؟

گر چه در فهم ما نمی گنجی

در همین مدح خویش حیرانم

سگ بی نام و بی نشان هستم

هر چه را که لقب دهی آنم

مرگ آید زیارتت بکنم

زنده هستم از این پریشانم

غیر مدحت سخن نمی‌گویم

شاعر بارگاهت عمرانم

مدح تو کار حی سبحان است

وصف تو کردم و پشیمانم

#عمران_معماریان

تو ,علی ,عمران ,خدا ,ام ,بی ,عمران معماریان ,چه در ,فهم ما ,در فهم ,مهمانم؟گر چه

شاعران ساوجی | عمران معماریان